A.R.O.G

Evet A.R.O.G filmini ilk gününde izlemenin mutluluğu ve herkese anlatma telaşıyla yazdığım bu yazı A.R.O.G filminin sahnelerini değil A.R.O.G filminin genel yapısını aktarmak için yazılmıştır.

A.R.O.G filmini iki bölümde inceleyerek yorumlamak istiyorum.

1.Bölüm - A.R.O.G'un ilk bölümünde (yani film arasınındna önceki kısım :P ) giriş çok güzel yapılmış. Fazla güldürmesede 2.Bölümdeki şakalara zemin hazırlayan bu 1.Bölümde Arif'in Yontma Taş Devri'ne nasıl ışınlandığını ve Taş Devri'ni tanımak için yaptığı ilk şeyleri görüyoruz. Film arasında herkesin yüzündeki ifadede bir hoşnutsuzluk bir üzüntü ya da bir hayalkırıklığı görülebilir. Aradan fırlayıp "G.O.R.A daha iyiydi." diye bayıran kişilikleri görmek mümkündür.

2.Bölüm - A.R.O.G'un herkesi tabiri caizse gülmekten öldürdüğü bölüm, kolpaların ve tesadüflerin ayrıca inanılmaz sürprizlerin yaşandığı bölüm (Rıdvan Dilmen'in bile sahnesi var. :] ) Belli ki Cem Yılmaz bu filmde izleyicileri şaşırtmayı epey bir istemiş.

A.R.O.G Filmi'nden gözlemdeğim bir şey de şudur; Cem Yılmaz, G.O.R.A'ya yapılan "Küfürle güldürüyor." eleştirilerine çok güzel ve yerinde cevap vermenin yanında, film esnasında çok az küfür etmesine rağmen herkesi güldürmeyi beceriyor. A.R.O.G filmi G.O.R.A'dan epey bağımsız bir film olmayı başarsa da konuların aralarını doldurmak için G.O.R.A'dan şakalar kullanılmış. Ayrıca ilginç olan başka bir şey de Cem Yılmaz'ın G.O.R.A'daki gibi bazı şakaları "Örneğin havalandırma şakası" tekrarlamadan birbirinden tamamen bağımsız şakalar yapabilmesi.

Gerçekten tebrik ediyorum Cem Yılmaz'ı bu ülkede hem görüntü olarak hem de içerik olarak bu kadar güzel bir film hazırladığı için.

Son olarak söylemeden geçemeyeceğim, salonda genel olarak duyduğum şey "Küfür yoktu o yüzden pek gülemedim abi." yorumlarıydı. Beni gerçekten çok tedirgin eden bu konuşmalar ülkemizin şaka anlayışını da ortaya koyuyordu. Bariz ki küfür barındırmayan komedi filmlerine gülmüyoruz, gülemiyoruz. Yazık..!